نقش کولین در تغذیه انسان

معرفی

کولین، یک ماده مغذی ضروری که اغلب با ویتامین های B گروه بندی می شود، نقشی اساسی در فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف که برای سلامت انسان حیاتی هستند، ایفا می کند [1]. علیرغم اهمیت آن، نقش کولین در گفتمان تغذیه اصلی کم‌رنگ می‌ماند. این بررسی با هدف روشن کردن درک علمی کولین، عملکردهای فیزیولوژیکی آن، منابع غذایی، مسیرهای متابولیک و پیامدهای دریافت ناکافی بر پیامدهای سلامتی است.

کولین، که برای اولین بار در سال 1998 توسط موسسه پزشکی [2] به عنوان یک نیاز غذایی شناخته شد، از آن زمان به دلیل نقش های متنوع آن در سلامت انسان توجهات را به خود جلب کرده است. این ترکیبی از فسفولیپیدها، انتقال دهنده های عصبی و اهداکنندگان متیل است که بر ساختار سلولی، انتقال عصبی، متابولیسم لیپیدها و تنظیم اپی ژنتیکی تأثیر می گذارد.

عملکردهای فیزیولوژیکی

عملکرد اصلی کولین در یکپارچگی غشای سلولی نهفته است [3]، جایی که به سنتز فسفاتیدیل کولین، یک فسفولیپید اصلی کمک می کند. این نقش به سنتز انتقال دهنده های عصبی، به ویژه استیل کولین، گسترش می یابد که بر عملکرد شناختی، حافظه و کنترل ماهیچه ها تأثیر می گذارد. علاوه بر این، کولین جزء جدایی ناپذیر متابولیسم لیپید است و با جلوگیری از استئاتوز کبدی به انتقال چربی و سلامت کبد کمک می کند.

منابع غذایی و مسیرهای متابولیک

کولین رژیمی عمدتاً از محصولات حیوانی مانند تخم مرغ، جگر، ماهی و مرغ به دست می آید و مقادیر کمتری در منابع گیاهی مانند سبزیجات چلیپایی و حبوبات یافت می شود [5]. پس از مصرف، کولین تحت فسفوریلاسیون به فسفوکولین و سپس متیلاسیون متوالی برای تشکیل بتائین یا تبدیل به استیل کولین از طریق مسیر کندی قرار می گیرد. کولین اضافی می تواند به بتائین اکسید شود و به متابولیسم هموسیستئین کمک می کند.

تخم مرغ یکی از بهترین منابع غذایی کولین است. یک تخم مرغ می تواند حاوی حدود 147 میلی گرم کولین باشد که حدود 27 درصد از ارزش روزانه کولین است [8].

در ایالات متحده، حدود نیمی از کولین رژیم غذایی مصرف شده به شکل فسفاتیدیل کولین است [6،7].

ارزش روزانه توصیه شده

در ایالات متحده، FDA مقدار روزانه (DV) کولین را 550 میلی گرم در روز تعیین کرد [4]. این هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان (4 سال به بالا) صدق می کند. این مقدار روزانه بر اساس میزان پوشش جمعیتی مصرف کافی برای کولین [4] بود.

دریافت کافی کولین با مقدار روزانه متفاوت است [4]. برای افراد 19 سال و بالاتر، میزان مصرف کافی روزانه 550 میلی گرم برای مردان 19 ساله و 425 میلی گرم برای زنان است. برای زنان باردار مقدار کافی مصرف 425 میلی گرم است، اما برای زنان شیرده 550 میلی گرم است.

مکمل های غذایی

کولین در انواع مختلف مکمل های غذایی موجود است. برخی از مکمل‌های غذایی فقط حاوی کولین هستند، برخی حاوی کولین در ترکیب با ویتامین‌های B کمپلکس و در برخی از مکمل‌های غذایی کولین با محصولات مولتی ویتامین/معدنی جفت می‌شوند [9].

مقادیر معمول کولین در مکمل های غذایی از 10 میلی گرم تا 250 میلی گرم متغیر است.

اشکال کولین در مکمل های غذایی شامل کولین بی تارتارات، فسفاتیدیل کولین و لسیتین است.

پیامدهای سلامتی مصرف ناکافی

کمبود کولین به صورت اختلال در عملکرد کبد، آسیب عضلانی و نقایص شناختی ظاهر می شود که بر ضرورت آن تأکید می کند. جمعیت های آسیب پذیر شامل زنان باردار به دلیل افزایش تقاضای جنین برای رشد عصبی هستند. انواع ژنتیکی مؤثر بر متابولیسم کولین، حساسیت فردی را نسبت به اختلالات مرتبط با کمبود بیشتر تشدید می کند.

نتیجه

در نتیجه، کولین به عنوان یک ماده مغذی مهم و در عین حال کم ارزش در تغذیه انسان ظاهر می شود و پیامدهای گسترده ای برای سلامتی و رفاه دارد. درک نقش های متنوع آن، مسیرهای متابولیک، منابع غذایی، و پیامدهای سلامت مرتبط برای ترویج مصرف کافی و کاهش خطرات مربوط به کمبود ضروری است. تحقیقات بیشتر در مورد عملکردهای ظریف کولین و استراتژی های غذایی بهینه برای بهینه سازی سلامت انسان در طول عمر ضروری است.