نقش کولین در تغذیه انسان

معرفی

کولین یک ماده مغذی ضروری برای بدن انسان است. نقش مهمی در فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف ایفا می کند که برای سلامت انسان حیاتی هستند، زیرا هر سلول در بدن ما از آن استفاده می کند. علیرغم اهمیت کولین، نقش آن به طور کلی در بحث تغذیه اصلی نادیده گرفته می شود. [1]

این بررسی شامل حقایق علمی، عملکردهای فیزیولوژیکی، منابع غذایی و مسیرهای متابولیک کولین است. ما همچنین با مشکلات سلامتی ناشی از مصرف ناکافی مواجه می شویم.

کولین برای اولین بار در سال 1998 توسط موسسه پزشکی به عنوان یک نیاز غذایی شناخته شد [2]. از سال 1998، کولین به دلیل نقش مهمی که در سلامت انسان دارد توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این ترکیبی از فسفولیپیدها، انتقال دهنده های عصبی و اهداکنندگان متیل است که بر ساختار سلولی، انتقال عصبی، متابولیسم لیپیدها و تنظیم اپی ژنتیکی تأثیر می گذارد. کولین اغلب با سایر ویتامین های گروه B ترکیب می شود.

عملکردهای فیزیولوژیکی

عملکرد اصلی کولین در یکپارچگی غشای سلولی است [3]، جایی که به سنتز فسفاتیدیل کولین، یک فسفولیپید اصلی کمک می کند. این نقش به سنتز انتقال دهنده های عصبی، به ویژه استیل کولین، گسترش می یابد که بر عملکرد شناختی، حافظه و کنترل ماهیچه ها تأثیر می گذارد. کولین برای متابولیسم لیپیدها و کمک به انتقال چربی بسیار مهم است. کولین نقش مهمی در معکوس کردن کبد چرب غیرالکلی و جلوگیری از استئاتوز کبدی دارد.

منابع غذایی و مسیرهای متابولیک

کولین رژیمی عمدتاً از محصولات حیوانی مانند تخم مرغ، جگر، ماهی و مرغ به دست می آید. کولین همچنین در منابع گیاهی یافت می شود، اما با مقادیر بسیار کمتر. این منابع گیاهی شامل سبزیجات چلیپایی و حبوبات است [5]. هنگامی که کولین هضم می شود، تحت فسفوریلاسیون به فسفوکولین و سپس متیلاسیون متوالی برای تشکیل بتائین یا تبدیل به استیل کولین از طریق مسیر کندی قرار می گیرد. کولین اضافی می تواند به بتائین اکسید شود و به متابولیسم هموسیستئین کمک می کند.

تخم مرغ یکی از بهترین منابع غذایی کولین است. یک تخم مرغ می تواند حاوی حدود 147 میلی گرم کولین باشد که حدود 27 درصد از ارزش روزانه کولین است [8].

در ایالات متحده، حدود نیمی از کولین رژیم غذایی مصرف شده به شکل فسفاتیدیل کولین است [6،7].

ارزش روزانه توصیه شده

FDA مقدار روزانه (DV) کولین را 550 میلی گرم در روز تعیین کرده است [4]. این هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان (4 سال به بالا) صدق می کند. ارزش روزانه بر اساس میزان پوشش جمعیتی مصرف کافی برای کولین [4] بود.

دریافت کافی کولین با مقدار روزانه متفاوت است [4]. برای افراد 19 سال و بالاتر، میزان مصرف کافی روزانه 550 میلی گرم برای مردان 19 ساله و 425 میلی گرم برای زنان است. برای زنان باردار مقدار کافی مصرف 425 میلی گرم است، اما برای زنان شیرده 550 میلی گرم است.

مکمل های غذایی

کولین را می توان با انواع مختلف محصولات مکمل غذایی تکمیل کرد. این مکمل‌های غذایی اغلب فقط حاوی کولین هستند، اما می‌توانند حاوی ویتامین‌های B کمپلکس یا محصولات مولتی ویتامین/معدنی نیز باشند [9].

مقادیر معمول کولین در مکمل های غذایی از 10 میلی گرم تا 250 میلی گرم متغیر است.

اشکال کولین در مکمل های غذایی شامل کولین بی تارتارات، فسفاتیدیل کولین و لسیتین است.

پیامدهای سلامتی مصرف ناکافی

کمبود کولین به صورت اختلال در عملکرد کبد، آسیب عضلانی و نقص شناختی ظاهر می شود. زنان باردار به دلیل افزایش تقاضای جنین برای رشد عصبی، به ویژه در برابر کمبود کولین آسیب پذیر هستند.

برخی از انواع ژنتیکی وجود دارد که بر متابولیسم کولین تأثیر می گذارد، که می تواند کمبود کولین را در آن افراد بیشتر کند. یکی از انواع ژنتیکی که معمولاً ذکر می شود MTHFR است.